Carlos Brito, de ceo van Anheuser-Busch InBev (AbInBev) is gewend dat beleggers hem bejubelen. Zijn beleid van steeds maar weer opnieuw over te nemen om vervolgens tot op het bot te bezuinigen heeft de koers de afgelopen jaren tot grote hoogte opgestuwd. Maar sinds de overname van SABMiller aan het einde van 2015 is het gedaan met de aanhoudende koersstijgingen. Ten tijde van die overname piekte de koers op € 121,50, maar sindsdien is die koers nagenoeg gehalveerd.
De overname van SABMiller was min of meer de culminatie van een overnamebeleid van Carlos Brito en het Braziliaanse 3G Capital. Min of meer eigenhandig hebben ze de zeer versplinterde biermarkt geconsolideerd en nu verkoopt AbInBev elk vierde biertje in de wereld. Dat is zonder meer een topprestatie en meer dan voldoende reden voor applaus. Het probleem vandaag is echter dat al die overnames met schuld zijn gefinancierd. Weliswaar heeft 3 G Capital met succes de beproefde tactiek van de meedogenloze kostenbesparing toegepast, maar blijft dit keer de benodigde volumegroei uit. Daar komt nog bij dat vooral in belangrijke markten als Brazilië en Zuid-Afrika het macro-economisch klimaat ten nadele is gekeerd. De enorme schuld van AbInBev is in dollars genoteerd en de ongunstige valutaverhoudingen maken het aflossen van de schulden een moeizame exercitie, zo vrezen de beleggers.
De Brazilianen van 3G Capital zijn zich scherp bewust van de zorgen van beleggers en proberen hen zo veel mogelijk gerust te stellen. Zo hebben ze het dividend gehalveerd. Dat levert per jaar $ 4 miljard op en dat bedrag kan gebruikt worden voor schuldvermindering. Ook zijn er plannen om AbInBev Azië gedeeltelijk naar de beurs te brengen. De opbrengst van de beursgang, geschat op een bedrag tussen$5 - $ 10 miljard, kan ook geheel of gedeeltelijk gebruikt worden voor schuldvermindering. Ongetwijfeld zal dit beleid beleggers geruststellen, maar toch ook weer niet helemaal. Veel beleggers denken dat de huidige strategie van groei door overnames zijn beste tijd gehad heeft. Het zou beter zijn om meer premium bier te gaan verkopen en om minder de nadruk te leggen op kosten besparen. Het management lijkt hier ook van overtuigd en marketeers hebben hun opwachting gemaakt in het managementteam.
Volgens Brito kan het eigenlijk niet misgaan met AbInBev. Het portfolio aan bieren is indrukwekkend met namen als Budweiser, Corona en Stella Artois. Het zijn namen die gekend zijn over heel de wereld en waarvoor de bierdrinker iets extra’s wil betalen, zo denkt de Braziliaan. Het toeval wil bovendien dat de brouwer op alle continenten aanwezig is. Niet onbelangrijk voor het zittend management is, dat de grote aandeelhouders vooralsnog de ingeslagen weg steunen. De buitenwacht is echter minder overtuigd van de vanzelfsprekendheid van groeiende volumes tegen prettige prijzen. Ze hameren erop, dat vooral jonge consumenten een zwak hebben voor zogeheten craftbieren maar ook voor wijn. Ze wijzen daarbij op de ongunstige trends in de Verenigde Staten. Merken als Bud Light en Budweiser verliezen steeds meer terrein op lokaal gebrouwen speciaalbieren met veel meer smaak en beleving. Los daarvan verliest bier terrein ten faveure van wijn en sterke dranken.
Topman Brito verwerpt het verwijt te weinig oog te hebben voor deze trends en wijst erop dat ze meerdere craftbieren hebben overgenomen. Hij claimt dan ook dat het portfolio in de VS er nu aantrekkelijker uitziet dan pakweg 10 jaar geleden. Hij vergeet er echter bij te zeggen, dat veel liefhebbers van craftbieren afhaken wanneer hun favoriete speciaalbier overgenomen wordt door een multinational als AbInBev. Dat is misschien wel de grootste zwakte van de mannen van 3G Capital. Ze zijn meesters in financial engineering, maar hebben weinig of geen gevoel voor het product bier. Nog niet eens zo heel lang geleden liet een van de 3 topmannen van 3G zich ontvallen, dat hij totaal verrast was door het koop- en consumptiegedrag van de millennials. Die moeten weinig tot niets hebben van de producten die AbInBev in de aanbieding heeft.
In die zin lijken de problemen van AbInBev op die van General Electric. Onder de bezielende leiding van Jack Welch verwerd GE van een hoogwaardig industrieel conglomeraat met veel innovatieve producten tot een geldmachine voor management en aandeelhouders. GE heeft nu heel veel moeite om te overleven. Ook bij ABInbev lijkt de nadruk te liggen op het scheppen van aandeelhouderswaarde en niet op het ontwikkelen van producten waar de nieuwe consument verliefd op wordt.