De financiële crisis heeft vreselijk huisgehouden in Europa, erger dan elders in de wereld. Maar gloort er definitief licht aan de horizon? Je zou het bijna zeggen gelet op de vele mooie cijfers die vandaag de dag over de Europese economie gepubliceerd worden. Maar misschien juichen politici, beleggers en de zwaar getroffen Europese burgerij iets te vroeg. Het oude continent kampt nog steeds met een hogelijk inefficiënt bankwezen en dat kan een sta-in-de-weg zijn voor een gezond herstel.
Zeker beleggers moeten de noodzaak van terughoudendheid onderschrijven. De prestaties van de Europese aandelenbeurzen in de afgelopen jaren is bepaald niet om over naar huis te schrijven. In 2007, het jaar voor de crisis, had Europa een grotere marktkapitalisatie dan de VS. Tien jaar later is daar iets van over. De FTSE Europe 300 is sindsdien 50% achterop geraakt bij de S&P 500. Het waarom is overduidelijk. In de afgelopen 10 jaren had Europa te lijden van de zogeheten sovereign crisis en de daarmee gepaard gaande vrees dat de Eurozone uiteen zou vallen. Toen de grootste paniek daarover bezworen was, dreigde Europa ten prooi te vallen aan het spook van deflatie. Vergoedingen op sommige staatsobligaties werden negatief, omdat beleggers vreesden voor een langere periode van zeer trage groei.
Met de Brexit lijkt een omslag bereikt. Europese beurzen veerden op en een herstel zette in, dat de verkiezing van Trump overleefde en een steun in de rug kreeg van de uitslag van de verkiezingsuitslag in Nederland. De verkiezing van Emmanuel Macron mondde uit in een rally op de Europese beurzen. Sindsdien lijkt Europa het toneel voor een goednieuwsshow. Voor het eerst in vijf jaar zijn de verwachtingen over de winstgroei van Europese bedrijven zonder meer positief. Het economisch herstel is bovendien zo sterk, dat Draghi vorige maand, misschien wat voorbarig, de strijd tegen deflatie gewonnen noemde. De euro schoot omhoog. De munt zit sinds 2008 nog steeds aan de onderkant van zijn waardering. Dat betekent voor beleggers dat er nog meer in het vat zit in de (nabije) toekomst.
Ondertussen lijkt in de VS het momentum te verlopen. Veel assets zijn overgewaardeerd en bijna niemand gelooft nog dat Trump voor een nieuwe upswing gaat zorgen. Toch lijkt de opmars van de Europese aandelen ten opzichte van de Amerikaanse tot stilstand gekomen. Het zijn de Amerikaanse aandelenbeurzen die records vestigen vooral dankzij Google, Facebook en Amazon.
Hoe kan dat eigenlijk? In de eerste plaats is het misschien wat snel gegaan met het draaien van het sentiment. Iedereen is bijna van de ene op de andere dag graag overwogen in Europese aandelen. Dat geeft reden voor zorgen. Daarnaast begint het voordeel van de lagere waarderingen weg te ebben. Volgens onderzoeksbureau Research Affiliates liggen de huidige waarderingen in Duitsland en Frankrijk op de lange termijnmediaan en in Spanje liggen de waarderingen met de regelmaat van de klok boven die mediaan. De huidige waarderingen hoeven beleggers beslist niet af te schrikken, maar ze zijn evenmin een aantrekkelijke aanbeveling. En dan zijn er nog de Europese banken. Alweer tien jaren geleden hielpen ze nadrukkelijk een handje bij het laten ontsteken van de crisis in de VS. Daarna waren ze de lont in het kruitvat van de Europese financiële crisis.
Een groot deel van de underperformance van Europa ten opzichte van de VS is terug te voeren op sectorale effecten. De techsector presteert nagenoeg even goed als die in de VS. Het probleem is echter dat die Europese sector zo klein is. De grootste sector in Europa is die van de financials. Die laat een duidelijke underperformance zien ten opzichte van de VS. Sinds het uitbreken van de crisis liggen de waarderingen onder de boekwaarde. Het zijn dus de banken die een-sta-in-de-weg zijn voor een solide herstel. Als Europese politici en beleidsmakers ervoor terugschrikken de sector echt gezond te maken, dan kan Europa een mooie toekomst voor de zoveelste keer achter zich hebben liggen.
Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Het artikel is louter de persoonlijke mening van de auteur.