De discussies in Brussel blijven zich maar voortslepen. Betrokken partijen hebben weinig zin om echte concessies te doen. De markt gaat er echter nog steeds van uit, dat beide partijen tot een vergelijk zullen komen op een zodanige manier dat beide partijen geen of slechts weinig gezichtsverlies zullen lijden. De markt gaat er bovendien vanuit, dat in tegenstelling tot de crisis van 2010-2012, er geen risico meer bestaat dat banken kopje onder gaan. De omvang van de handel in de euro doet veronderstellen, dat de belegger de risico’s van een eventuele Grexit laag inschatten. De euro wint bovendien steeds meer verloren terrein terug op de dollar.
Het vertrouwen voor de korte termijn kan echter niet verhullen, dat de crisis rondom Griekenland voor de wat langere termijn veel schade heeft aangericht. Het is de markt meer dan duidelijk geworden, dat er fundamentele gebreken aan de euro kleven. Het idee dat een lidmaatschap van de eurozone onomkeerbaar is, is eveneens grondig ondermijnd. Wat gebeurt er als in de toekomst een ander lid van de eurozone de regels en afspraken aan zijn laars lapt? Wat gebeurt er als een lidstaat een beroep moet doen op de bijstand en hulp van de overige leden? Kiest die voor dezelfde aanpak als Griekenland om die hulp af te dwingen en gaat Europa op dezelfde manier reageren als nu het geval is? In dat geval zal er opnieuw veel schade aangericht worden aan de reputatie van de eurozone en dus de euro.
Wat gebeurt er als in december in Spanje verkiezingen plaatsvinden, waaraan de anti-Europa partij Podemos deelneemt? Zal de bevolking ja of nee zeggen tegen de hervormingen die Europa eist van een land, waar de werkloosheid tot 23% van de beroepsbevolking is opgelopen? Zal het huidig economisch herstel voldoende sterk zijn om de grote politieke risico’s die aan de verkiezingen verbonden zijn, wat te verminderen?
Nu al is de markt gevoeliger geworden voor de besluiteloosheid van Europese politici en dat zal bij een nieuwe crisis niet minder worden. Hoewel op de valutamarkten er weinig nervositeit heerst over een mogelijke Grexit, heeft de euro bij beleidsmakers al aan status en betrouwbaarheid ingeboet. Stilzwijgend hebben centrale bankiers hun eurotegoeden afgebouwd. Het aandeel van de euro in de wereldwijde valutareserves is sinds het uitbreken van de crisis omlaag gegaan van 28% naar 22%.
Centrale bankiers, en zij niet alleen, zijn bang voor een toekomstige negatieve herwaardering van de munt als de politieke risico’s in Europa blijven bestaan. Dat betekent, dat de toekomst van de euro alleen maar echt veilig gesteld is, als er structurele stappen gezet worden naar een grotere eenheid op bijvoorbeeld politiek gebied. Blijven structurele hervormingen uit, dan zullen beleggers gaan uitkijken naar andere beleggingsmogelijkheden dan de euro. Voor sommige strategen is het nu al duidelijk, dat bij een Grexit de waarde van de euro opnieuw omlaag zal gaan. Sommigen denken aan een niveau van $ 1,03 in de euro nog voor het einde van het jaar. De daling zal in 2016 onverbiddelijk verder gaan!
Natuurlijk is het voor beleggers aantrekkelijk om in te spelen op een veronderstelde daling van de euro ten opzichte van bijvoorbeeld de dollar. Wij hebben er u echter bij herhaling op gewezen, dat er naast grote winsten ook grote verliezen op de internationale valutamarkten geleden kunnen worden. Het is daarom verstandig te denken aan een minder risicovol alternatief. Dat is er en u kunt er mee kennis maken door onderstaande link aan te klikken!