Bij gelegenheid van de presentatie van de kwartaalcijfers over het eerste kwartaal van 2015 maakte Apple bekend, dat het zijn teruggave aan beleggers nog verder gaat opvoeren. Tot dit jaar had het bedrijf ruim $ 123 miljard uitgegeven aan het inkopen van eigen aandelen en aan dividenden. Tot aan maart 2017 komt daar nog eens $ 70 miljard bij in de vorm van $ 50 miljard aan inkoop eigen aandelen en een verhoging van het dividend met 11%. Met deze aankondiging is Apple koploper geworden in een brede beweging onder grote bedrijven om steeds grotere bedragen aan de belegger terug te geven en heeft het de eerste plaats overgenomen van EXXON Mobile. Het is mede aan deze gulheid van bedrijven te danken, dat beurzen wereldwijd alsmaar blijven stijgen. Het Amerikaanse voorbeeld vindt ook in Europa gretig navolging.
Volgens Goldman Sachs zullen de grote Amerikaanse corporates dit jaar ongeveer $ 1 biljoen aan hun aandeelhouders gaan teruggeven. Bedrijven zitten sinds de crisis op stapels geld, omdat ze in de afgelopen jaren de tering naar de nering hebben gezet en minimaal hebben geïnvesteerd. Dat is de beleggers niet ontgaan en de meer activistische beleggers zijn hun deel gaan opeisen. Bedrijven doen er daarom alles aan om die activistische aandeelhouders tevreden te houden om te voorkomen dat ze plaatsnemen in de Raad van Commissarissen krijgen en zo greep krijgen op de strategie van het bedrijf. Dat tevreden houden is overigens geen sinecure, want de bekende raider Carl Icahn, die het management van Apple voortdurend onder druk zet, heeft al gezegd niet tevreden te zijn met die teruggave van $ 200 miljard.
De steeds grotere bedragen die naar beleggers terugvloeien, gaan uiteraard ten koste van investeringen in het eigen bedrijf. Critici als Larry Fink van BlackRock wijzen erop, dat het plezieren van de belegger ten koste gaat van investeringen in R&D en in tweede instantie van nieuwe banen. Het is in hun ogen een gruwel dat het korte termijn denken het wint van het lange termijnbelang. Bedrijven verdedigen zich tegen deze kritiek door er op te wijzen, dat de gezondheid van de economie al jaren te wensen overlaat en dat grootschalige investeringen daardoor risicovol en dus onverstandig zijn.
Deze stellingname is slechts ten dele waar. Uit een studie van de Bank of International Settlements blijkt, dat het management vaak liever financiële spelletjes speelt dan investeert in de reële economie. Het motief is, dat het management heel duidelijk garen spint bij het op peil houden van de koers van het eigen aandeel. Sterker nog, uit een enkele studie blijkt, dat vooral het management van bedrijven het meest profijt trekt van de grootschalige teruggaven van overtollige liquiditeiten aan beleggers.
Dat neemt niet weg, dat ook particuliere beleggers profijt kunnen hebben van de werkwijze van veel grote Amerikaanse en Europese bedrijven. Ze moeten bij hun zoektocht naar mooie dividenden wel oppassen. In elke sector van de economie is wel een bedrijf aan te wijzen, dat veel geld terugstort naar aandeelhouders, maar dat doet omdat de vooruitzichten beroerd zijn. Kiezen voor een dergelijk beleid is kiezen voor het aanmonsteren op een zinkend schip. Wie graag een juiste keuze maakt, kan misschien beter een beroep doen op kenners van deze markt. Beurshalte kan ervoor zorgen, dat u de juiste hulp krijgt voor de juiste selectie. Als u zich graag verzekert van een juiste selectie, klik dan onderstaande link aan!