Aan het begin van het jaar overheerste de euforie onder beleggers over de vooruitzichten voor de Amerikaanse economie. Onder de nieuwe president, Trump, zou die economie een enorme injectie krijgen in de vorm van investeringen in de infrastructuur en belastingverlaging. Die gevoelens van euforie zijn in de afgelopen maanden verdampt en hebben plaatsgemaakt voor gevoelens van bezorgdheid. Natuurlijk, aandelenkoersen schuren voortdurend tegen all time highs aan, terwijl de volatiliteit laag is. Prijzen voor grondstoffen gaan weer de lucht in. Dat alles zou mogen betekenen dat optimisme mag overheersen.
Wie echter verder kijkt, ziet veel wat zorgen baart. Dat doet bijvoorbeeld de ontwikkeling van de yield curve. De lange rente komt steeds dichter bij het niveau van de korte rente te liggen. Blijkbaar geloven beleggers niet dat de inflatie gaat stijgen, de groei gaat aantrekken of dat de rente gaat stijgen. Volgens menig econoom is er bij een afvlakkende yield curve niet direct reden voor paniek, maar het zou dom zijn dit gegeven te negeren. Theoretische modellen wijzen uit, dat de kans op een recessie in de komende 24 maanden gestegen is van 13% in februari naar 21,5% nu.
Optimisten zullen daar tegen in brengen dat de huidige stroom aan data anders doen vermoeden. De industrie marcheert bovengemiddeld evenals de ontwikkeling van de werkgelegenheid. Voor het 3de kwartaal lijkt een groei in het verschiet te liggen van 2,25%. Het probleem met deze data is, dat ze iets vertellen over het hier en nu en weinig of geen voorspellende waarde hebben. Wel is het onbetwist dat een steeds afvlakkende yield curve wijst op een toenemende kans op een recessie. Ook de aandelenmarkt levert signalen over de toekomst. Dan gaat het om de relatieve prestatie van de beleggingsstijlen groei en waarde. Die presteren goed op het moment dat beleggers bang worden, dat de vooruitzichten snel minder worden. Op dit moment zeggen beide beleggingsstijlen dat de vooruitzichten niet gunstig zijn.
Ook economische rapporten schetsen een beeld, dat op zijn minst vraagtekens oproept. Een leading indicator, de ISM manufacturing Inde, ziet er nu robuuster uit dan op enig tijdstip tijdens de Obama jaren. Daar staat tegenover dat de ontwikkeling van de werkgelegenheid er een stuk minder florissant uitziet. De groei van het aantal banen in de afgelopen maanden lag de afgelopen zeven maanden lager dan gedurende welke vergelijkbare periode gedurende de Obama jaren ook. Daar komt nog een zwakke ontwikkeling van de consumptie bij, een afzwakkende huizenmarkt en een daling van de autoverkopen. Het ligt daarom niet in de lijn der verwachtingen dat er over het huidige kwartaal een hoger groeicijfer naar buiten komt dan de gemelde 2,25%. De veel rond gebazuinde 3% ligt ver buiten bereik.
Er zijn nog meer indicatoren die het op zijn best tweeslachtige beeld van de Amerikaanse economie onderstrepen. De ISM Non-manufacturing enquête - goed voor ongeveer 90% van de werkgelegenheid in de private sector - laat zien dat steeds meer bedrijven moeite hebben met het werven van de juiste werknemers. Dat zou een bron voor inflatiestijging kunnen zijn, maar de inflatie heeft eerder de neiging verder weg te zakken dan te stijgen. Huishoudens in de VS zeggen met veel optimisme naar de toekomst te kijken. De Consumer Index van de universiteit van Michigan staat op het hoogste niveau sinds 2001. De consumentenbestedingen echter laten met nog geen 1,5% een toename zien die historisch gezien uiterst bescheiden is.
Natuurlijk zijn economische data niet de enige factoren die de aandelenbeurzen in de VS en daarbuiten stuwen. Winsten van bedrijven ogen nog steeds goed en de rente blijft zeer laag. De stimuleringsprogramma’s in China hebben een nieuwe speculatieve golf in beweging gebracht. Dat is af te lezen aan de trends in de metaalprijzen. Tegelijkertijd beginnen die markten zelf steeds meer signalen van onrust en bezorgdheid af te geven. Politici zouden zich hier terdege van bewust moeten zijn, als ze komende maanden weer beginnen aan een reeks moeizame onderhandelingen, bijvoorbeeld over de hoogte van het financieringsplafond of over nieuwe belastingwetgeving.
Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Het artikel is louter de persoonlijke mening van de auteur.